کد مطلب:35547 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:158

توصیف دنیا











«من ابصر بها بصرته و من ابصر الیها اعمته»

با سرمایه این جهان، آن جهان را تامین نمایید.


كسی پارسا گر به معنی بود
سبك آرزو، فكر والا بود


به سیرت كسی هست پرهیزكار
كه خاموش سازد هوس را شرار


هم از جان و دل بوده یزدان شناس
فراوان ز نعمت بگوید سپاس


چنین است خود خصلت پارسا
بپرهیزد از ناكس و ناروا


به خشم و به شهوت بود بردبار
نگردد به امیال سركش دچار


مبادا خلل در اساس شكیب
كه ناچار ناكامی آید نصیب


فرامین حق، روشن و استوار
فرود آمد از آسمان آشكار


كه در پرتوش تندتر بخردان
تكامل پذیرند آسان به جان


شود نیز نابخردان را پناه
بدان روشنی رفته در شاهراه


به روزی كه گردد قیامت عیان
شود واژگون این نظام جهان


درخشان شود پرتو نور غیب
به پایان رسد شام دیجور ریب


نشاید دگر هیچكس عذرخواه
كه دیگر بود دیر عذر از گناه


بود این جهان خانه ای تنگ و سست
فریبنده دیوار و پی نادرست


نه چندان بود دلربا این سرا
كه دل برده از جمع دیوانه ها


در آغوش این خانه همچون حباب
نبیند خردمند غیر از عذاب


شروعش بود محنت و رنج و غم
به پایان او هست مرگ و عدم


هر آنچت به دنیا رسد از حلال
به میزان بسنجند خود لامحال


ذخیره اگر بود خود از حرام
عذابست كیفر در آنجا تمام


به توصیف این خانه نبود نیاز
كه بر زر همی خوانده منعم نماز

[صفحه 259]

همان مستمندان كه اینجا درند
همیشه غم بینوایی خورند


یكی هست هر صبح و شب در تلاش
فراهم نگردد ز كوشش، معاش


دگر كس نرفته همی نیم گام
كه خود جسته از شاهد دهر[1] كام


گشایید خود دیده با معرفت
ز دنیا مخواهید جز آخرت


بدین صفحه شیشه خود ننگرید
ز پشتش حقیقت تماشا كنید


چنین خواهم ای بندگان خدا
كه باشید با درك و بینش شما

[صفحه 260]


صفحه 259، 260.








    1. 1.